Z kartonowego archiwum 52 (Ostrzeżenie przed zarazą)

28 kwietnia 2011 Ostrzeżenie przed zarazą

Nadchodzi długi weekend majowy. Należy wyruszyć z miasta, uciec z niego. Nie tylko z powodu zgiełku, brudu, przemęczenia. Trzeba nacieszyć oczy świeżą zielenią i widokiem kwitnących drzew, posłuchać śpiewu ptaków na wiosnę. Tym razem jednak powód do ucieczki z miasta, z Wrocławia, jest jeszcze jeden i to poważny. Zaraza.    Ognisko nieznanej choroby, być może śmiertelnej, znajduje się w kościele braci dominikanów, dokładnie w kaplicy po prawej stronie, w której spoczywa na wieczne czasy patron miasta, błogosławiony Czesław.    Ciało pokrywa się bąblami, skóra puchnie i pęka, a następnie odpada płatami.    Straszne symptomy tej nieznanej choroby wystąpiły na razie tylko u przybyszy z Czarnego Lądu. Ale czy to stamtąd trafiła ta zaraza, przed którą nie chroni nawet święte miejsce? Biednym wiatr w oczy. Nie dość, że ściągnięto ich z daleka, wybielono, nadano na ramiona wieczny ciężar, to jeszcze ze wszystkich postaci w kaplicy ich zaraza zaatakowała jako pierwszych. W czasach Boccaccia kto mógł uciekał z Florencji na wieś, gdy nadeszła czarna śmierć (1348). Tam zabijano (sic!) czas opowiadając sobie nawzajem wcale nie umoralniające historie. Wyjedźmy! Choćby na majowy weekend. Entenmark (zaraźliwie rozmajony) Entenmark (00:37)